Wypad nad Starganiec

Wstać o godzinie o której zazwyczaj się zasypia. Cel-Starganiec. Od dawien dawna ten zbiornik wodny jest moją niezmienną miłością. W godzinach porannych nie spotka się tam żywej duszy, no chyba że ktoś jest akurat na biwaku. Początkowo miałam zamiar pobić osobisty rekord(43km) jednak uważam że to nie ten czas. 

Muszę przyznać że droga nie należy do najwygodniejszych. Przez większą część trasy musiałyśmy iść po drodze rowerowej za co byłam obrzucana wieloma obelgami. Nikt nie pomyślał o osobach wolących swoje własne nogi od dwóch kółek. W kilku miejscach przymuszone byłyśmy iść po jezdni ze względu na brak jakiegokolwiek chodnika. Było to dość niekomfortowe z dwójką psów ale, sama jestem sobie winna wybierając drogę na skróty :) 

Nie polecam nikomu planować wszystko na podstawie czasu wyznaczonego przez Google Maps. Zawyża czas o ponad półgodziny. Bardzo łatwo da się zirytować jeśli lubi się mieć dopięte wszystko na ostatni guzik. 

Po raz pierwszy moje suki miały kontakt z wodą z dodatkiem plaży. Najwidoczniej pokochały taki stan rzeczy a w szczególności ludzi niepotrafiących po sobie posprzątać. Pichcony ziemniak aż za bardzo im posmakował. Panierowanie się też nie należy do najgorszych.

Bardzo ciesze się z faktu iż, moje kundle nie mają żadnych oporów przed oderwaniem łap od dna. Ba! Nawet bawiły się ze sobą na głębokiej wodzie co wyglądało jak topienie jednej przez drugą. Sigma po raz pierwszy nie narzekała że piłka jest zbyt głęboko tylko płynęła ile sił w łapach. Natomiast Sara pokazała mi w końcu że potrafi pływać. Tylko że... pływa ciągle za mną. Gdy nie ma gruntu pod łapami wskakuje mi na ręce(dog catch w wodzie :D).

Mimo zmęczenia endorfiny dalej szaleją. Umysł chce wciąż więcej a ciało postanawia spasować.

A mówili że poranne wstawanie gówno nam daje :)